Ik wil via deze weg mijn ernstige onvrede uiten over een aantal gebeurtenissen die mijn zusje vorige week in uw ziekenhuis en bij de bijbehorende apotheek heeft meegemaakt. Wat haar is overkomen is schokkend, onacceptabel en absoluut niet passend binnen een zorgomgeving waar veiligheid, respect en menselijkheid centraal zouden moeten staan.
Mijn zusje verbl...
Toon meer »
Ik wil via deze weg mijn ernstige onvrede uiten over een aantal gebeurtenissen die mijn zusje vorige week in uw ziekenhuis en bij de bijbehorende apotheek heeft meegemaakt. Wat haar is overkomen is schokkend, onacceptabel en absoluut niet passend binnen een zorgomgeving waar veiligheid, respect en menselijkheid centraal zouden moeten staan.
Mijn zusje verbleef enkele dagen op de kinderafdeling met haar zieke dochter. Ze is bekeerling, draagt een hoofddoek en is dus zichtbaar moslim. Tijdens een bezoek aan de spoedapotheek werd ze op schokkende wijze lastiggevallen en verbaal geïntimideerd door andere bezoekers. Ze werd met haar dochter langdurig aangestaard, uitgelachen en er werden beledigende opmerkingen gemaakt. Toen mijn zusje voorzichtig aangaf dit niet prettig te vinden, kreeg ze als reactie:
“Zal ik anders even die hoofddoek van je hoofd aftrekken?”
Dit werd gezegd door een vrouw die, samen met een man, duidelijk onder invloed leek te zijn van verdovende middelen. Het meest verontrustende is dat dit zich allemaal heeft afgespeeld in het bijzijn van apotheekpersoneel, dat alles heeft gehoord en gezien, maar totaal niet heeft ingegrepen. Er werd geen actie ondernomen, geen grens getrokken, niets – alsof dit gedrag normaal is of getolereerd wordt.
Mijn zusje stond daar niet alleen als patiënt, maar ook als moeder van een ziek kind, zwanger en zichtbaar kwetsbaar. Ze voelde zich onveilig, vernederd en bang dat de situatie zou escaleren. Uit angst voor verdere agressie heeft ze zich stilgehouden. Later op de kinderafdeling brak ze, emotioneel en getraumatiseerd. Ze deelde het incident met een arts, die geschrokken reageerde en aangaf de situatie bij de apotheek te gaan bespreken. Helaas heeft zij hier nooit meer iets over teruggehoord. Dit gebrek aan opvolging maakt het des te pijnlijker.
Alsof dit nog niet genoeg was, vond er op dezelfde dag een tweede incident plaats, bij de receptie bij de hoofdingang van het ziekenhuis. Mijn zusje had nummertje 300 getrokken. Na lang wachten zag ze dat nummer 304 al werd geholpen, terwijl zij nog niet was opgeroepen. Toen ze dit bij de balie meldde, kreeg ze een onvriendelijk en onbegripvol antwoord: dat ze maar “gewoon moest wachten” en “weer achteraan moest sluiten”. Ze moest dus opnieuw een nummer trekken, zonder enige uitleg of excuses.
Wat nog schrijnender was: andere mensen met vergelijkbare nummering (zoals nummer 301) werden wél netjes geholpen. Er werd tegen haar gepraat alsof ze iets niet begreep, terwijl de fout bij de balie lag. Een paar dagen na het incident heeft mijn zusje – op aandringen van familie en andere mensen om haar heen – uiteindelijk toch besloten om een klacht in te dienen. Opvallend genoeg werd ze de volgende dag al gebeld. Tijdens dat telefoongesprek werd haar echter het verhaal voorgelegd zoals dat door de baliemedewerkster was verteld. Tot onze verbazing bleek dit verhaal volledig verdraaid te zijn. Het was voor mijn zusje onbegrijpelijk wat er werd gezegd, want volgens haar was het helemaal niet zo gegaan.
Ze gaf dan ook direct aan dat het verhaal dat haar werd voorgelegd niet klopt en niet overeenkomt met de werkelijkheid. De persoon aan de telefoon zei daarop dat ze de camerabeelden zou gaan opzoeken van het incident bij de apotheek. Mijn zusje stelde voor om dan ook meteen de beelden van de receptie erbij te halen, zodat haar kant van het verhaal kan worden bevestigd. Ze vond het jammer en eigenlijk triest dat het nodig is om via camerabeelden te bewijzen dat ze de waarheid spreekt, maar voelde zich daartoe genoodzaakt omdat haar woorden blijkbaar niet serieus genomen werden.
Dit alles heeft een grote impact gehad op mijn zusje. Ze heeft zich herhaaldelijk onveilig, vernederd en uitgesloten gevoeld in een omgeving waar ze zich juist beschermd en serieus genomen zou moeten voelen. Dat dit gebeurt in een ziekenhuis, waar zorg, respect en gelijkwaardigheid centraal zouden moeten staan, is niet alleen pijnlijk, maar ook zorgwekkend.
Dit soort ervaringen mogen geen plek hebben binnen de zorg!!!
Toon minder »
